De historie van ZVB is langer dan de vereniging statutair oud is.

Midden jaren ’80 was het zaalvoetbal tamelijk populair in Boskoop, met als centrum de sporthal Puttelaan. Het team van Edo Bonsai speelde daar altijd op zaterdag. In dat team speelden bijna allemaal jongens van het bedrijfsvoetbalteam Grafic United. Lang niet altijd kwamen de tegenstanders van Edo Bonsai opdagen. In zo’n geval werd in paniek half Boskoop afgebeld voor een nieuwe tegenstander. Omdat Jaco Hoogendoorn ook bij Grafic United speelde werd hij ook in paniek benaderd. Vanuit zijn straatvoetbaltijd kende hij nog wel wat jongens met talent. Al snel ontstond er een vaste gewoonte om Jaco te bellen als er plots een gat viel in de planning van Edo Bonsai. Vanwege de sterk wisselende samenstelling en het onvoorbereide karakter werd dit team Tutti Frutti genoemd.

Na enkele jaren ontstond er binnen de spelersgroep behoefte aan het spelen van competitievoetbal. Daarvoor heb je een vereniging nodig, of aansluiten bij Floreant of zelf een vereniging oprichten. Uiteindelijk is er besloten tot het oprichten van een eigen vereniging. Binnen een andere vereniging zijn er veel meer afhankelijkheden, meer bureaucratie en beperkingen voor sponsoren.

Uiteindelijk is ZVB in mei 1990 statutair opgericht bij Notaris Moerel in Gouda. De naam Zaalvoetbalvereniging Boskoop is om zeer praktische redenen gekozen. De meeste spelers zijn afkomstig uit Boskoop. Ook is deze naam makkelijk af te korten tot ZVB. Dat zijn maar 3 letters. Van de KNVB mag een naam niet langer zijn dan 20 letters. Op deze manier waren er nog 17 over voor de namen van de sponsoren (ZVB POS/COLPA OPTIEK = 17).

Op 6 september 1990 speelde ZVB haar eerste wedstrijd. De tegenstander Aeolus uit Rotterdam was hiervoor speciaal naar sporthal De Sniep in Waddinxveen gekomen. Op de tribune zat de aanhang en sponsoren. Achter de schermen bleek dat de zaalbeheerder niet van plan was om de wedstrijd door te laten gaan. Hij had geen bericht van de gemeente gehad dat de zaal verhuurd was.Pas na een langdurige diskussie, het tonen van het huurkontrakt en telefonische ruggespraak met allerlei Waddinxveense ambtenaren kon de wedstrijd beginnen. Na jarenlang voetballen in slonzige oversized t-shirts en fleurige surfbroeken betrad ZVB in een gloednieuw tenue het veld (zie foto) Overigens werd het 1^e doelpunt gescoord door Jaco Hoogendoorn, in eigen doel. Ook de wedstrijd ging verloren, maar dat kon de pret niet drukken. ZVB was klaar voor de competitie.

Het bewijs van het lage bureaucratische gehalte van ZVB is het aantal vergaderingen van het bestuur. In de analen van de laatste 10 jaar zijn maar 7 vergaderingen teruggevonden. De samenstelling van het bestuur is al jarenlang nauwelijks gewijzigd. ZVB heeft nog maar één voorzitter gehad (Jaco Hoogendoorn). Alleen de oorspronkelijke penningmeester (Art van Zijl) en secretaris (André Tobé) zijn vervangen. In het huidige bestuur zitten Marten van der Drift en Maurice Romijn als respektievelijk penningmeester en secretaris.

Het team van ZVB bestaat uit een harde kern. Alle jaren hebben meegespeeld:Herman Nanninga, Marten van der Drift, Art van Zijl, André Tobé, Erik en Jaco Hoogendoorn. Daarnaast zijn Kees Nanninga en Cees van der Spek altijd lid geweest, maar hebben af en toe verstek laten gaan. Cees van der Spek ( zie afscheidsfoto ) heeft een jaar of 7 in Italië gewoond.In de laatste 15 jaar is de samenstelling nog wel eens gewijzigd. Maar, bijna alle nieuwe spelers zijn gegaan en gekomen. De harde kern is gebleven. Echt toegevoegd, geïntegreerd en nu nog spelend zijn Kees Verschoor (rasechte Boskoper) als Keeper en Marc Vermorken (rasechte Zeeuw). Bij de start van Tutti Frutti woonden bijna alle spelers nog in Boskoop, nu nog maar de helft.

De eerste competitiewedstrijd van ZVB werd gespeeld op 26 september 1990. ZVB presteerde de eerste jaren redelijk, twee keer kampioen en evenzoveel keren gedegradeerd. Deze op- en neergaande beweging is afgekeken van Volendam.

In 1996, alle spelers waren inmiddels afgestudeerd en werden drukbezette yuppies, start in Gouda de hallencompetitie. Een uitkomst voor ZVB omdat het hele wedstrijdseizoen vooraf gepland is. Iedere speler kan in zijn drukbezette agenda rekening houden met een stuk of 15 wedstrijden de komende 9 maanden. Ook het tweede team start in de hallencompetitie. Aangezien dit team bestaat uit voornamelijk studenten blijkt dat niet voldoende. Tegenwoordig spelen zij in de "gewone" competitie. En met sukses, want het afgelopen jaar werden zij kampioen.

Het eerste jaar van de vereniging werd besloten met een heuse jaarvergadering. Ervaring leert dat dit soort vergaderingen slecht bezocht worden. Als oplossing organiseerde het bestuur direct na afloop een barbecue. Een succes, de barbecue werd druk bezocht. En nog steeds wordt het seizoen afgesloten met een barbecue in juni. Van een jaarvergadering is allang geen sprake meer.

Maar 1x in de historie van de vereniging is er getraind. Deze training resulteerde in een enorm verschil van inzicht over de manier waarop een direkte vrije trap genomen moet worden. Een duidelijke leider ontbreekt. Daarom speelt ZVB tot op heden volgens een onorthodoxe methode, iedereen valt aan en een enkeling verdedigt mee.

ZVB is ook een van de weinige zaalvoetbalverenigingen zonder bal. De wedstrijdvoorbereiding bestaat uit het op z’n Braziliaans warmlopen over de breedte van het veld. De afgelopen jaren zijn er wel enkele wedstrijdballen aangeschaft, maar die verdwenen vaak al na enige wedstrijden op onverklaarbare wijze.

De spelers wassen zelf de broekjes en shirtjes bij toerbeurt. Het geringe vertrouwen in de waskapaciteiten resulteerde in een wasvoorschrift. In dit voorschrift wordt alles over het wassen netjes uitgelegd. Van het aantal graden tot en met het wasmiddel en de wijze van opvouwen.